Pigritia

Lenistwo

Stałem na wzniesieniu

Spoglądając w dół

Na puste ciała

W ich piersiach

Wydrążone dziury

Ociekające czerwienią

Wyrwali własne serca

Ich bicie

Potrzeba troski

Wprawiała w szał

Leżące na dnie

Puste zwłoki

Niechęć

Brudne ciała

Kąpane we własnych odpadach

Kiedy do nich podchodzę

Słyszę szepty

Myślą, że są

Złotymi kamieniami

Zagubione dusze

Niosą je na ramionach

Polerując

Bo ich słowa

Przeszyły im uszy

Odłamkami pysznej powłoki

Bezmyślne, puste, pomalowane

Kawałki kamieni

Wampiry miłości

Drzewa miłości

Rozciągają się wzdłuż czerwonego jeziora

Skrywane w środku

Upływająca energia

Paradoksalni kochankowie

Wypijający sobie nawzajem krew

Trwają w wiecznym odurzeniu

Bez świadomości

Kielichy

Pełne czerwonego płynu

~Wznieśmy toast za nasze martwe dzieci~

Kąpiel we krwi ich miłości

Złączone cierpienie

Spiralne schody na szczyt wieży

Bezpowrotna droga do wnętrza chaosu

Cokolwiek się stało w tym czarnym zamku

Zostało pochłonięte

Czerwony środek owocu figi

Głębia

Unoszące się piętra czystej wody

Dym okalający blade postaci

Spróchniały dom na dnie oceanu

Drzwi zamknięte kryształowym kluczem

Płaczące okna

W środku

Słychać dziecięcy krzyk

Z kominów

Mimo zamknięcia

Wciąż

Wydobywa się krwawy dym

Przepełniony odłamkami luster

Skierowanych na dno

Odbicie czeluści

Czarna postać

Dobija się do drzwi

Jej oczy

Wypaczone od ciemności

Mgła osuwa się na dno