Łzy padające z
załamanego światła
Delikatnie rozbijają
się po powierzchni martwej ziemi.
Ziemi, która utopiła
się we krwi własnych dzieci.
Słońce znikło, już
nie dotknie promieniami tego martwego świata
Krwawe łzy duszy
Płacz samotnego
dziecka
Krzyk, który rozdarł
tą ciszę.
Śmierć przyszła
zabrać resztki stworzeń.
Szara, czarna ziemia
bez światła, skąpana w szkarłacie.
Zduszony krzyk ciemnej postaci,
Śpiew konającego
człowieka.
Drganie powierzchni,
rozpadającej się na nieszczęsne kawałki oblepione śmiercią.
Pustka.
Koniec świata.
