Pustynia

Siedziałem na wilgotnej pustyni

Budując zamki

Z mokrego piasku

Piękne wytwory mojej wyobraźni

Po lodowatej nocy

Słońce oblało budowle

Cieplejszym powietrzem

Ze wschodu

Rozpadło się

Piasek został przesypany

Został jedynie

Żar upalnego dnia

Moja skóra się pali

Zostałem sam

W ruinach pięknego świata

Który nie istniał

Płonąc w bólu rzeczywistości

Przeistoczenie

Wszystko przeistacza się w bezsens

Kiedy stoję na dachu swojej świadomości

W ciemną, chłodną noc

Śliska krawędź

Spoglądam w dół

Łzy nieba

Znikają w ciemności

Moje lustro

Dawno pękło

Zniekształcając obraz,

Zamalowane na czarno

Rękami świata,

Spoglądam na potwora