面

Jestem tym, pozbawionym twarzy

W całej swej postaci, namalowany
Kiedy zmywam farbę
Jaka jest moja prawdziwa uroda ?
Podążam kolorowymi kałużami
Przybierając barwy

W mym ciemnym pokoju
Rozbite lustro
Jestem bez twarzy
Przywdziewając maski
Lecz już nie widzę sensu
Gałęzie róż oplotły me ciało
Barwią się czerwonym kolorem

*photo from Sad Mask by Velvet Eden

Wybacz mi

I odejdziesz

Z bólem serca

Lecz z potrzebą

Zostanę

Ze strachem

Przed tym światem

Zostanę

Samotnie

Z namiastką

Obecności

Wybacz mi

Mój egoizm

Wybacz mi

Mój strach

I złudne nadzieje

Chciałem pięknego życia

Mimo iż na nie nie zasługuję

Wrócę do miejsca skąd pochodzę

Może zdobędę się na krok

Którego zawsze się bałem

Może zapomnę

O niegdyś istniejącym

Pięknym świecie

Zapomnij
O moich uczuciach