Sign

 

Światło, które przebija przez chmury, woła mnie

Bym otworzył swą dusze

By pochłonąć się w ciszy

Wiatr delikatnie zanosi mnie w otchłań

Szarpiąc moim życiem

Na końcu tej drogi zostaną dwa światy

Jak żywioły pochłaniają resztki tchnienia

Wołając na ratunek

Poświata która otwiera niebiosa

Muska złote zboża

Ja pozostałem po drugiej stronie

Zanurzony w kłamstwie

Moje ręce splamione

Zostały w śród innych

Ja bez nadziei

Poczułem światło na mojej twarzy

Łzy zabrały resztki bólu

Lecz już nigdy nie ujrzałem światła