Damnetur

 

 

Damnetur

 Ten świat mnie zabija

Wszystko jest obce

Dlaczego urodziłem się w tym miejscu ?

Dlaczego ludzie umierają za życia ?

Puste ciała chodzą po ulicach

Fałszywość doprowadza mnie do szału

 

Ujrzałem demona śmierci

Wyłaniający się z głębin czerni

Słowa tabu okalające jego ciało

Palące się szkarłatem

Człowiek bez twarzy o spalonej skórze

Pożerał istnienia

 

Czuje złudny ból

Ludzie zostają pozbawieni siebie

Idą ku śmierci

Z radością

Przegryzając szklane ciała

Szaleńcy bez imienia

Z dziurawą piersią kroczą obok mnie

Wyrywają człowieczeństwo innym

Spowite mgłą ulice

Masochiści

Otwarte czaszki ciemności

Apatia, przyjaciel instynktu samodestrukcji

Dlaczego budzenie jej sprawia im przyjemność ?

Pozbywają się siebie

Energii

Demony karmią się nimi

Tak długo, aż staną się martwi

Ból będący ukojeniem

 

Przestańcie się zabijać

Nikt nie potrafi żyć

A każdy potrafi zabić

 

Tworzenie jest pięknem

Destrukcja chaosem